ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ ΠΕΤΡΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ

Τα χρόνια της πέτρας και της αγάπης

14/2/2018

Στα χρόνια της πέτρας 

αγναντεύω τα μάτια σου, 

ανάμεσα από τις ελιές 

και από τα άγια λουλούδια, 

ανάμεσα από τις φραγές 

και τα πυρωμένα 

καλοκαιρινά μεσημέρια, 

όταν μας τραγουδάνε τα πουλιά 

της μοναξιάς, 

κάτω από τις σκιές ενός κυπαρισσιού 

και μιας κερασιάς. 

Εκεί κοντά στου Άη Γιαννιού, 

εκεί κοντά στο δεκαπενταύγουστο,

εκεί κοντά στης Αγίας Παρασκευής, 

στα μοναχικά περάσματα των Αγίων

και των θεών. 

Εκεί στα χρόνια της πέτρας 

αγναντεύω το παρελθόν, 

μέσα σ ένα παρόν 

που σκιάζει το μέλλον,

τα χρόνια της πέτρας 

τα χρόνια του Ταΰγετου 

και το μοναστήρι κοντά στην Οίτυλο,

τής Παναγίας της Σπηλαιώτισας

μου μιλούν για χάρες, 

όταν η ζωή πετά σ ένα κενό να χαθεί 

να κλίση τα μάτια , 

είναι η Παναγία που κοιμάται 

στο μαξιλάρι σου και σε φυλάει 

με υπομονή με κλειστά μάτια θεϊκά,

γιατί μπορεί 

και σε βλέπει με την ψυχή της,

πόσο λαμπερή είσαι. 

Εδώ στα χρόνια της πέτρας,

της ευτυχίας και της δυστυχίας 
μια αγκαλιά της ψυχής

της αγάπης σήμερα
θα μας σώσει.
Εδώ στα χρόνια της πέτρας

που όταν την σπάζουν, 

οι σπίθες της ζωής 

και οι  άγγελοι γίνονται,

πιότεροι... 
ΠΟΙΗΣΗ ΣΩΤΗΡΗΣ ΣΠΗΛΙΩΤΗΣ
ΖΩΓΡΑΦΟΣ ΦΕΛΙΤΣΙΑ