Το κορμί σου το λευκό
21/8/2018
Το κορμί σου το λευκό
το κεντημένο το χλωμό,
απ τα φεγγάρια.
Απ ένα όνειρο κρυφό,
δίνεις χρώματα απορώ
αν κοιτάξεις θα σου πω
σε λατρεύω σ αγαπώ,
τα χιλια βράδυα.
Στα σεντόνια ζωγραφίζεις
στα σκοτάδια,
βγαίνεις βόλτες
στου Αυγούστου
τα λιμάνια.
Στην πανσέληνο
και κλέβεις,
πάνω απ τα κύματα
χρώματα και σωπαίνεις,
για χαμένες αλήθειες.
Δεν μαυρίζεις
το κορμί σου,
μόνο αφήνεις την ψυχή σου
στο σεργιάνι.
Το κορμί σου το λευκό
το κεντημένο το χλωμό
να ξαποστάνει.
Το κεντάω με τα λόγια
της ψυχής μου
τα ρολόγια,
μακρυά μου να διαβαίνει?
Στις ψυχής τις άδειες στράτες,
στης καρδιάς τις στιγμές
τις μονάχες,
εκεί που αρχίζουν
όλα να χορεύουν
σαν μοιρολόγια
να με παιδεύουν,
ερωτικά.
Εκεί που τα ποιήματα
από λόγια,
γίνονται τραγούδια
αγάπης μοναδικά.
Το κορμί σου το λευκό
το κεντημένο το χλωμό,
απ τα φεγγάρια,
αυτό θέλω να φιλήσω
σαν λουλούδι να αγγίξω,
στου Αυγούστου
την πανσέληνο
ξανά...
ΠΟΙΗΣΗ ΣΩΤΗΡΗΣ ΣΠΗΛΙΩΤΗΣ
ΖΩΓΡΑΦΟΣ ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΜΟΚΑ
